Таны хүүхэд цэцэрлэгт ороход бэлэн үү?

Хүүхэд бүр өөрийн гэсэн хэмнэлээр өсч хөгждөг. Зарим нь илүү эрт “бэлэн болсон” мэт харагддаг бол, заримд нь өөртөө итгэх итгэлээ нэмэгдүүлэхэд арай илүү хугацаа хэрэгтэй байдаг. Цэцэрлэгт явна гэдэг нь зөвхөн тоо тоолж, нэрээ бичиж сурах чадвар бус сэтгэлзүйн төлөвшил, бие даасан байдал, сониуч зан, харилцааны ур чадвар зэрэг олон зүйлсийг хамарсан цогц ойлголт юм.

Хэрэв таны хүүхэд доорх чадваруудын аль нэгийг үзүүлж эхэлсэн бол — тэд таны бодож байгаагаас ч илүү бэлэн байж болох талтай.

1. Өдөр тутмын хэвшилтэй болсон байх

Хүүхэд өөрөө хувцсаа өмсөх, гутлаа углах, тоглоомоо хураах зэрэг жижиг үйлдлүүдийг ямар нэг сануулгагүйгээр хийж эхэлж байгаа бол энэ нь тэдний өөрийгөө зохион байгуулах чадвар хөгжиж буйг илтгэнэ. Эдгээр хэвшил нь цэцэрлэгийн орчинд амжилттай дасан зохицох бие даасан байдлын суурь болдог.

2. Бусад хүүхдүүдтэй хамт тоглож сурах

Бусадтай хамт тоглох, ээлж хүлээх, хуваалцах зэргийг сурч байгаа бол таны хүүхэд нийгмийн үндсэн харилцааг ойлгож эхэлсэн гэсэн үг. Энэ бол цэцэрлэгийн орчинд нөхөрлөж, хамт олонтой харьцахад зайлшгүй чухал чадваруудын нэг юм.

3. Өөрийгөө илүү тодорхой илэрхийлж эхлэх

Асуултад хариулах, хүсэл сонирхлоо илэрхийлэх, үлгэр, түүх ярих гэх мэт ярианы оролдлого хийж байгаа бол энэ нь харилцааны суурь чадварууд хөгжиж байгааг харуулна. “Надад туслаач”, “Энэ надад таалагдсангүй” гэх энгийн өгүүлбэрүүд нь тэдний дотоод итгэл, мэдрэмжийг тодорхойлж эхэлж байгаагийн шинж юм.

4. Алдааны дараа дахин оролддог болох

Жишээ нь, Лего цамхаг нурсан ч, дахин барихыг оролдох, зургаа будгийн хүрээнээс хэтрүүлэн будсан ч шантралгүй үргэлжлүүлэх нь хүүхдийн сэтгэлзүйн уян хатан байдал хөгжиж буйн илрэл. Сэтгэлийн тэнхээтэй байдал нь сургуулийн орчинд хамгийн чухал зан чанаруудын нэг юм.

5. Юмс хэрхэн ажилладгийг сонирхож эхлэх

“Яагаад?”, “Яаж ажилладаг вэ?” зэрэг асуулт нэмэгдэж, орчноо идэвхтэй сонирхох нь танин мэдэхүйн чухал үе шат юм. Энэ бол хүүхдийн сониуч зан, сурч мэдэх хүслийн анхны шинж тэмдэг бөгөөд насан туршийн суралцагч болох эхний алхам.

6. Гэрээсээ хэсэг хугацаанд хол байж чаддаг байх

Хүүхэд эмээ өвөөтэйгээ, асрагчтайгаа, эсвэл тоглоомын бүлэгт хэсэг хугацаанд тайван байсан бол шинэ орчинд өөрийгөө аюулгүй мэдэрч чаддаг болсны шинж юм. Энэ төрлийн туршлага нь цэцэрлэгийн эхний өдрүүдийг илүү амжилттай, стресс багатай давахад дэмжлэг болдог.

7. Өдөр тутмын жижиг зүйлсийг бие даан хийхийг оролдох

Жишээ нь, цүнхээ баглах, гараа угаах, хувийн эд зүйлсээ анзаарах зэрэг нь хүүхдийн бие даах чадвар хөгжиж байгааг илтгэнэ. Эдгээр жижиг чадварууд нь хүүхдэд өөртөө итгэх итгэл төрүүлж, ангид аюулгүй, эрх чөлөөтэй мэдрэмж төрүүлдэг.

8. Анхаарлаа төвлөрүүлж чадах

Хүүхэд тоглоом, ном, бүтээлч үйл ажиллагаанд 5 орчим минутын турш төвлөрч чаддаг бол бүлгийн хичээлд анхаарал хандуулах чадвар нь хөгжиж буйг харуулна. Энэ нь заавар дагах, багшийн заасан даалгаварт оролцох чадамжтай болох эхлэл юм.

9. Төсөөллөө ашиглан өөрийгөө илэрхийлж эхлэх

Дүр эсгэн тоглох, үлгэр зохиох, зураг зурж сэтгэлээ илэрхийлэх зэрэг нь хүүхдийн бүтээлч чадвар, сэтгэл хөдлөлийн ухаалаг байдал хөгжиж буйн дохио. Энэ нь асуудал шийдвэрлэх, дотоод мэдрэмжээ зохицуулах чадамжийг давхар хөгжүүлдэг.

10. Сэтгэл хөдлөлөө нэрлэж, зохицуулах оролдлого хийж эхлэх

“Би гунигтай байна”, “Энэ надад таалагдсан” гэх мэт мэдрэмжээ хэлж чадах нь тэд сэтгэл хөдлөлөө таньж, удирдах анхны алхмуудыг хийж эхэлж байгаагийн шинж юм. Энэ чадвар нь шинэ орчинд дасан зохицоход маш чухал үүрэгтэй.

Хүүхэд бүр өөрийн хэмнэлээр өсдөг. Эдгээр “шинжүүд” нь заавал хангах шаардлагатай жагсаалт бус — харин хөгжлийн замналын бяцхан үе шатууд юм. Хамгийн чухал нь, эцэг эхчүүд, сурган хүмүүжүүлэгчид бид тэдний энэхүү аяллыг ойлгож, дэмжиж, итгэлтэйгээр хөтлөн явах нь чухал билээ. 🌱